تاریخچه شرکت لامبورگینی

شرکت خودروسازی لامبورگینی یکی از برجسته ترین شرکتهای سازنده اتومبیل های اسپورت در سال 2007 است. لامبورگینی نخستین نمونه خودروهای اسپورت خود را در سال 1964 روانه بازار کرد. پس ازورود به عرصه خودروهای اسپرت، لامبورگینی با مواجه شدن با ورشکستگی و دست به دست شدن های متعدد، دوره سختی را پشت سر گذاشته است. در اواخر سال 1998، شرکت Audi  که یک شرکت آلمانی و خود متعلق به شرکت فولکس واگن است، برند ایتالیایی لامبورگینی را به قیمت  110 میلیون دلار خرید. تحت مدیریت Audi، این شرکت نشانه هایی از پیشرفت را با افزایش فروش نشان داد ولی فاصله خود با رقیبش Ferrari  را نتوانست کم کند.در سال 2007 تلاشهای متعددی را برای رسیدن به رقیب خود Ferrari  آغاز کرد ولیکن در هر حال لامبورگینی مجبور بوده است بین فروش بالاتر و انحصار برند تعادل برقرار کند زیرا به تولید محدود و نامتناسب با تقاضا معروف است.

خودروساز لامبورگینی در سال 1963 در Santagana  نزدیک Bologna  تشکیل شد. مالک شرکت Ferruccio Lamborghini  مجموعه دار خودروهای مختلف بود زیرا شیفته مکانیک موتورهای چرخشی و اتومبیل ها بود. فراری که یکی از لوکس ترین و کاراترین خودروهای ورزشی آن زمان بود نیز در مجموعه خودروهای او وجود داشت. فروچیو تصمیم به تاسیس شرکتی شخصی برای تولید خودروهای اسپرت گرفت چرا که با فراری و مالک آن شرکت Enzo Ferrari  مشکلاتی داشت. در اوایل دهه 60 فروچیو که یک مهندس بود نامه ای برای انزو فراری نوشت و در آن از وضعیت کلاچ خودروی خود گله کرد. انزو پاسخ بی ادبانه ای به او داد که باعث گردید این مهندس صاحب شرکت تراکتورسازی لامبورگینی تصمیم بگیرد خود خودرویی بهتر از فراری بسازد. برای آرم خود گاو خشمگینی را انتخاب کرد مثل گاو حادثه 1943 اسپانیا که در آن مسابقه، گاو برنده بود نه گاوباز. فروچیو به منظور تولید خودروی اسپرت با کارایی بالاتر از خودروهای اسپرت مرسوم، Paolo Stanzi  که یک مکانیک خودرو بود را استخدام و او را مجاب نمود تا کار سنگین ساخت پیشرفته ترین و روزآمد ترین تسهیلات خودروسازی را تاسیس کند. در سال 1964، لامبورگینی اولین مدل خودش 350 GT را تولید کرد که یک خودروی اسپورت ایرودینامیک چهار سوپاپ V12، 5 دنده با دیسکهای ترمز 4 چرخ و تعلیق مستقل چهار چرخ بود. این مدل با تهدید مدلهای معروفی مانند پورشه و جگوار غوغایی به پا کرد. بعدها این برند تحسین منتقدان خودرو مانند انزو فراری  (مالک شرکت فراری) را نیز جلب کرد. جلب توجه سراسری و فراز و پیشرفت آن باعث گردید آوازه لامبورگینی در سالهای 1966 الی 1972 بیش از پیش بپیچد. در این فاز لامبورگینی قدرت رقابتی در برابر رقبایش را با تولید پیوسته مدلهای بسیاری در کیفیت بهینه بدست آورد. بعضی از مدلهایی که در این دوره معرفی شدند عبارتنداز : 400 GT، میورا P400  ) نام مربی گاو بازی )، ایزلرو  400GT و اسپادا( شمشیر گاو باز) که پر طرفدار ترین مدل لامبورگینی شد.

با بروز علائم مثبت ناشی از رشد در لامبورگینی، تحلیلگران احساس کردند لامبورگینی بر سایر رقبایش مثل پیشروهای صنعتی چون فراری سایه خواهد انداخت. اولین بار در سال 1970 تقریبا پس از 10 سال، لامبورگینی در حال پول سازی و جذب بازارها بود. ولی فروچیو (به دلیل یک شکست شدید در تجارت تراکتور که به شکست های عمده تر منجر شد.) سرمایه متعلق به خود را فروخت و 51٪ سهام لامبورگینی به جورج – هنری روزتی، یک صنعتگر سوئیسی واگذار شد.

هدایت لامبورگینی توسط راهبران متعدد:

سال 1973 شاهد رویدادی بود که کل صنعت از جمله این شرکت را تحت تاثیر قرار داد. بحران نفت که ناشی از یک دوره افول جهانی بود و اکثر بازیگران صنعت از جمله لامبورگینی را متاثر کرد و بازارخودروهای سریع و پر مصرف را ناگهان با بحران مواجه ساخت و به سرعت، فروش لامبورگینی از بین رفت. با نزول فروش در لامبورگینی، فروچیو 49 ٪ دیگر سهام را به رنت لیمز که یک تاجر بزرگ سوئیسی بود واگذار کرد.

روزتی و لیمز، مالکان جدید لامبورگینی، مدلهای جدیدی مثل کونتاچ را تولید کردند که در بازار نیز با استقبال مواجه گردید. لامبورگینی از تزریق سرمایه لازم برای تولید کونتاچ عاجز بود. بحرانهای مالی شرکت با کنسل شدن قرار داد لامبورگینی و BMW  در سال 1977 عمیق تر شد. در نهایت این دو تصمیم به فروش کارخانه گرفتند ولی در سالهای 1977 الی 1978 هیچ اتفاقی رخ  نداد لذا لامبورگینی اعلام ورشکستگی نمود.

پس از آن برای مدت کوتاهی لامبورگینی قبل از ورود به تسویه حساب اجباری، مدتی در کنترل دولت بود.در سال 1980 شورای شهری Bologna  مدیریت شرکت را به برادران Mimran  سپرد و در سال 1984 شرکت را به Patrik Mimran  که برادر جوانتر بود به قیمت 3 میلیون دلار فروخت و تحت مدیریت برادران میمران، شرکت از ورشکستگی خارج شد. آنها سرمایه های کلانی را برای احیای حیات لامبورگینی به کارخانجات موجود در Santagata  تزریق کردند و سپس یک جستجوی جهانی را برای جذب مهندسین و طراحان عالی خودرو آغاز نمودند. تحت هدایت آندو، نام لامبورگینی به Noura automobili Ferrucio Lamborghini  در سال 1982 تغییر یافت. لامبورگینی،Countach LP500S  را طراحی مجدد نمود و به بازار معرفی کرد که دارای یک موتور 5 لیتری جدید با 375 اسب بخار قدرت بود. در همان سال مدل جدیدی به نام Jalpa  نیز معرفی گردید. در سال 1985  Countach LP500S را طراحی مجدد کردند و به LP500 QV  تغییر نام دادند. تحت مدیریت میمران، لامبورگینی توانست موقعیت پیشتاز خود در بازار را باکسب در آمدهای بیشتر به دست آورد. لیکن سطح درآمد شرکت، هماهنگی لازم با افزایش هزینه های سرمایه ای ناشی از سرعت بالای تولید را نداشت و برادران میمران دریافتند که بیرون کشیدن هزینه های سرمایه ای مورد نیاز لامبورگینی بسیار فراتر از توانایی های سرمایه گذاران شخصی مثل آنهاست. بنابراین آنها در جستجوی شریک تجاری پایدار برآمدند. در سال 1987 شرکت Chrysler  با تعهد به جوان کردن آینده لامبورگینی وارد شد. کرایسلر لامبورگینی را به قیمت حدودا 25 میلیون دلار خرید. اندک زمانی بعد از آن اسم شرکت به نام قبلی اش ‌Automobile Lamborghini  برگردانده شد و طی یک پیشنهاد مزایده مبلغ 50 میلیون دلار برای بالا بردن تیراژ تولید و گسترش حوزه سرمایه گذاری کرد.

تحت هدایت کرایسلر، موفق ترین مدلهای لامبورگینی، Countach، 25 امین سالگرد خود را جشن گرفتند. از آنجا که بازار برای ‍Countach LP500S  خوب بود کرایسلر تصمیم گرفت همین مدل را را تا آماده شدن محصول بعدی، Diablo  ادامه دهد. در سال 1990، Diablo سریعترین خودروی جهان شد (با سرعت 202 مایل معادل 324 کلیومتر در ساعت ). با تولید 673 خودرو در سال 1991 توسط لامبورگینی، فروش آن سال با سود 1.32 میلیون دلار بسیار عالی بود. در همان سال، کرایسلر مدل های جدید لامبورگینی را در بازار آمریکا معرفی کرد و شبکه موجود لامبورگینی در آمریکا را با امتیاز ارائه خدمات پس از فروش سازماندهی کرد. همچنین کرایسلر کارخانه جدید را در ایتالیا برای تولید خودروهای فرمول 1 راه اندازی کرد و شروع به تولید موتور کشتی نمود، ولی موفقیت لامبورگینی در سالهای 92 الی 93 خیلی مختصرو محدود بود چرا که فقط 166 و 215 خودرو در این سالها تولید شد که در مقایسه با تولید 673 خودرو در سال 1991 کم بود. با سقوط نامطلوب تولید وکاهش سودآوری کرایسلر، متوجه شد که مدیریت یک شرکت سازنده خودروهای لوکس با هدف انحصاری بودن مدلها به هیچ وجه قابل مقایسه با مدیریت شرکتی مثل کرایسلر که درگیر تولید انبوه است نمی باشد. از همین رو در سال 1993 کرایسلر لامبورگینی را بهMegatech  یک تعاونی از سرمایه گذاران اندونزیایی به قیمت 40 میلیون دلار فروخت. Megatech  در تلاشش برای اداره داراییهای لامبورگینی عملکرد سریعی نشان داد. گام اول انتصاب  Michael Kimberly  به عنوان مدیر و رئیس لامبورگینی بود که وابسته به شرکتهای جگوار و GM بود.

Kimberly  اعتقاد داشت که شرکت به بیش از یک یا دو مدل جهت فروش نیاز دارد و خودروهای لامبورگینی را برای قیمتهایی در حیطه مشتریان امریکایی که خودروهای کارای معاصر را تحسین می کردند، توسعه داد. همزمان تلاش کرد خودروهای اسپورت لامبورگینی را برای مشتریان جذاب تر نماید. آین اقدامات او منجر به رشد 14٪ فروش در امریکا و رشد 34٪ در جهان در سال 1995 شد. علی رغم عملکرد خوب لامبورگینی مالک اندونزیایی از بحران های مالی اواسط 1990 صدمه زیادی متحمل گردید و قادر به تامین سرمایه های کافی جهت تحقیق و تولید در اختیار نداشت. این موضوع منتهی به تغییراتی در مدیریت شد که به ورود Dicapua  - یک کهنه کار صنعت خودرو با بیش از 40 سال سابقه در Fiat  به لامبورگینی گردید. او به لاغر کردن شرکت با کنارگذاشتن تعداد زیادی از مشاوران و کارکنان می اندیشید لذا روی لبه تیز قانون شکنی حرکت می کرد. Diacapua  همچنین درک کرد که رشد بیشتر نیازمند تقویت برند با اتخاذ معیارهای سخت تر در تجارت و قراردادهای لیسانس است. او همچنین 100 میلیون دلار بودجه برای توسعه Diablo  که معروف به Super Diablo  بود و یک مدل کوچکتر به نام Baby Diablo   را جذب نمود.

بهر حال طرح های خشن Diacapua با پدیده غیر قابل کنترلی به نام “ بحران آسیا”   در سال 1997 مواجه گردید که باعث ایجاد اضطراب مالی می شد و این موضوع اقتصاد جهانی را تحت تاثیر قرارداد.

بحران مالی آسیا بازهم منجربه تغییراتی در مالکیت لامبورگینی گردید بدین ترتیب در سال1998، فولکس واگن لامبورگینی را به قیمت 110 میلیون دلار خرید.

بنابراین لامبورگینی زیر مجموعه بخش خودروهای لوکس فولکس واگن یعنی Audi  شد. یرای آئودی لامبورگینی بخش مهمی بحساب می آمد چراکه آئودی اعتقاد داشت که هر دو مجهز به مهارت های تکمیلی برای توسعه و پیشرفت توام هستند. یک سخنگوی آئودی به نام Graeve  بیان داشت که لامبورگینی می تواند پروفایل خودروهای اسپورت آئودی را تقویت کند و از طرف دیگر لامبورگینی می تواند از تخصص فنی ما منتفع شود و آئودی لامبورگینی را هدایت میکند.

بنا به گفته متخصصان صنعتی، به نظر می رسد پس از مالکیت لامبورگینی توسط آئودی، فضای پایداری بر شرکت حاکم شده باشد و بعلاوه لامبورگینی شروع به سودآوری پایدار در مجموعه آئودی نموده است. از سال 2001 لامبورگینی شاهد رشد در فروش خود بوده است. ( جدول 1)

مدیر عامل  لامبورگینی، Stephan Wink با توضیح افزایش فروش، گفت : درسال 2006 سود خالص لامبورگینی بیش از 4 برابر شده و به 18.1 میلیون دلار رسیده است در حالیکه فروش با 43٪ افزایش به 346.3 میلیون دلار و تعداد فروش به رکورد بی سابقه 2087 خودرو رسیده است.گزارش شده است که فروش 2087 خودور بالاترین رقم ثبت شده در تاریخچه شرکت است و پیش بینی گردیده است که در سال 2007 سود قبل از مالیات لامبورگینی تا 14 میلیون دلار رشد کند و همچنین فروش با رشد 30 درصدی تا 400 میلیون دلار برسد. به هر حال این ارقام کمتر از درآمد پیش بینی شده 1.9 میلیون دلار حاصل از فروش 5400 خودروی فراری در سال 2006 است. وینک با بیان علت این اختلاف اظهار دارد که شما نمی توانید در یک چشم به هم زدن، حجم تولید را افزایش دهید بعلاوه او ادامه داد که او طرح افزایش درآمدهای لامبورگینی با انجام برخی از اصلاحات در مدلها با افزودن آپشن های خاص همانند اصلاحات محدودی که روی خودروهای Murcielago LP640  صورت گرفت و به قیمت 500000 دلار فروخته شد، را در نظر دارد.

 

تحت مدیریت Audi، آمریکا عمده ترین بازار لامبورگینی باقی ماند. در سال 2006، 876 خودرو یعنی 37 درصد بیشتر از  640  خودروی سال 2005 فروخته شد. دومین بازار، اروپا با 746 خودرو در سال 2006 نسبت به سال 2005 رشد 50 درصدی را تجربه کرد که تقاضا در سوئیس رشد قابل توجهی داشت. بعلاوه یک دلال آمریکایی به نام Lamborgini Houston، به تنهایی فروش بیشتری از کل فروش در کشورهای روسیه، چین و هند را بعهده داشت. وینکلمن با روشنتر کردن اهمیت بازار کالیفرنیا گفت اگر کالیفرنیا کشور مستقلی بود به تنهایی بزرگترین بازار شرکت به حساب می آمد. منابع سازمان همچنین تصور می کنند کالیفرنیای جنوبی در آمریکا که بستر جشن های هالیودی است پر سود ترین بازار شرکت است.

بعلاوه احساس میشود که رشد سریع اقتصادی و استانداردهای زندگی کشورهای آسیایی مثل چین و هند به همراه روسیه در اروپای شرقی لامبورگینی را مجبور به توجه بیشتر به این بازارهای رو به رشد نموده است. در چین، لامبورگینی سه نمایندگی را جلب کرده است. لامبورگینی سه مدل از مدلهای مدرنش به نامهایGallardo , Gallardo spider , Murcielago  را آماده ورود به بازار هند  کرده است. لامبورگینی اولین خودرویش را در پایتخت هند در جولای 2006 ساخت و به بازار عرضه کرد. پیش بینی می شود سالیانه 50 تا 60 درصد خودروهای تولیدی این کارخانه  در هند به فروش برسد.

 

با مراجعه به طرح های 2007، Winkelman  افزود که 10 شریک جدید برای فروش لامبورگینی اضافه خواهد شد و با فروشندگانی در هند، کیف، اکراین توافق حاصل شده است. وینکلمن با بیان  شعار همیشگی خود “  همواره کمتر از تقاضا تولید کن “هیچ تمایلی به افزایش فروش و بالا بردن تیراژ تولید از خود نشان نداد. به علاوه

برای حفظ انحصار لامبورگینی، او تصمیم به حفظ دوره انتظار 12 ماهه گرفت. وی گفت آنچه که به سادگی مشهود است آنست که سالها 250 خودرو تولید می کردیم اکنون شرکت متفاوتی هستیم ولی برای حفظ برند همان فلسفه را نیاز داریم که می گوید .

تحت مدیریت Audi، آمریکا عمده ترین بازار لامبورگینی باقی ماند. در سال 2006، 876 خودرو یعنی 37 درصد بیشتر از  640  خودروی سال 2005 فروخته شد. دومین بازار، اروپا با 746 خودرو در سال 2006 نسبت به سال 2005 رشد 50 درصدی را تجربه کرد که تقاضا در سوئیس رشد قابل توجهی داشت. بعلاوه یک دلال آمریکایی به نام Lamborgini Houston، به تنهایی فروش بیشتری از کل فروش در کشورهای روسیه، چین و هند را بعهده داشت. وینکلمن با روشنتر کردن اهمیت بازار کالیفرنیا گفت اگر کالیفرنیا کشور مستقلی بود به تنهایی بزرگترین بازار شرکت به حساب می آمد. منابع سازمان همچنین تصور می کنند کالیفرنیای جنوبی در آمریکا که بستر جشن های هالیودی است پر سود ترین بازار شرکت است.

بعلاوه احساس میشود که رشد سریع اقتصادی و استانداردهای زندگی کشورهای آسیایی مثل چین و هند به همراه روسیه در اروپای شرقی لامبورگینی را مجبور به توجه بیشتر به این بازارهای رو به رشد نموده است. در چین، لامبورگینی سه نمایندگی را جلب کرده است. لامبورگینی سه مدل از مدلهای مدرنش به نامهایGallardo , Gallardo spider , Murcielago  را آماده ورود به بازار هند  کرده است. لامبورگینی اولین خودرویش را در پایتخت هند در جولای 2006 ساخت و به بازار عرضه کرد. پیش بینی می شود سالیانه 50 تا 60 درصد خودروهای تولیدی این کارخانه  در هند به فروش برسد.